Emir DOLUNAY
Sınır Taşı
Olur-olmaz
Şehrin en merkezleri, şehir haydutlarına ,eşe , dost a,aslanların avından arda kalanları ganimet sayanlara peşkeş çekilir.Ne yapalım canım onlar çok koşturuyor. Hem ne demişler bal tutan parmağını yalar derler.Bu OLUR .
’Kardeşim yeryüzü adalet üzerine bina edilmiştir. Yapılan bir işin hukuk’a uygun olması adil olması anlamına gelmez dersin’ OLMAZ(!)
‘Altı yaşlarında ana kucağından aldığın bir nesli on .iki yıl sabah sekiz akşam dört okullarda öğütürsün .kahraman edasıyla caka satarsın .En yaldızlı kelimeler ile ben öğretmenim dersin’.OLUR.
‘Kardeşim biraz insaf .Bu nesil babanın çiftliği değil .Yirmi beş yıllık öğretmensin .Biraz kendini geliştir.Çağı oku.Tecrübe bazen yirmi beş yıl olur,bazen yirmi beş tane bir yıl.Her çocuğu kendi evladın bil.düşlerinde çocukların yeri olsun.Gecenin al yalazında bölündüğünde uykun ,yarına ait umudun olsun .Her gün yeni bir başlangıçtır aslında’ dersin .OLMAZ(!)
‘Şehrin kuytu köşelerinde işlenen günahlar,ahlakın ve edebin yerlerde sürünmesi,tarihte sahte tanrılara adananları bugün nefis ilahlarına kurban adamak,bana ilişmeyen günah bin yaşasın’ .OLUR.
‘İnsanın sosyal sorumluluğu vardır .Müslüman yaşadığı topumu imar eden,inşa eden insandır.Salih amel toplumu ayağa kaldıracak ,toplumsal barışı ve dönüşümü tetikleyen ibadetlerdir’.dersin .OLMAZ(!)
‘Adamlar buldukları her fırsatta nutuk çekerler ben buraya aşığım ,onun sevdasına ölürüm,sevdam karadır benin’ derler.OLUR.
‘Haklısın sevdan kara senin,otur sadece ,kara düşün,kara yaşa , eskirse koltuğun yenisini bulursun’ OLMAZ(!)
Böyle işte, söylediklerini yaşayan, yaşadıklarını söyleyemeyen bir topluluğun ortasında kıpırtısızca durmaktan başka yapabileceğimiz bir şeyin kalmadığı bir noktadayız.
"Selamet istiyorsan kıyılardadır, ama hazine ise hedefin, denizin ortasına açıl" diyen Sadi-i Şirazi ' nin sözünün kavgacıları yok, müsvedde ruhlu takipçilerin ve işportacı hasımların meydan söylevleri boğuyor kulakları.
Hakikatten ,mazlumlara giden yolun ebediyen kapalı olduğunun en acı biçimde anlaşıldığı noktada, mazlumlarla kol kola hakikate giden bir yolu arıyoruz, UMUTLA.
