Mustafa Hamdullah ERGİN Hasbihal

Gazzeli Masumum

Gazze’li Masumum

Elinde kalem…
Bir harf öğrenmek için giderken 
Biri içini büklüm büklüm yapan o zafer şarkısına kayıyor.

Masumum…
Neden öldüğünü bile bilmeden yaşamak yıkıyor bizi
Bir yanında hiç göremediğin o sevgili
Bir yanında özgürlüğünü hiç göremediğin vatanın
Yaşadığın o topraklarda seni tutan barışı görmek umudundu
Namlu seslerine, kurşun izlerine döndü umutların.

Gazzelim…
Bir çocuğun oldu.
Adını barış koydun.
Özü hiç gelmezken topraklarına
Sen oğlunla barışı getirecektin, bir umutla…

Gördün ki!
Namlular çevrildi oğlunun küçücük alnına
Toprağa düşürdüler küçücük bedenini
Oysa
Hiç kimsenin varlığına salmadın elini
Oysa
Yaşamına
En sevdiğinin yaşamına 
Namusuna uzattılar ellerini…

Masumum…
Barışa, kardeşliğe ve umuda meylettin…
Tıpkı ilk yaratıldığımız gibi…
Habil ve kabil doğmamışçasına…
Birinin zenginliği diğerinin rahatını huzurunu sağlarmışçasına…
Oysa eli kanlılar
Savaş koymaya zorladı çocuklarınızın isimlerini
Yoksulluk koydular yaşamlarınızın isimlerini…

Gazzelim…
Unutma…
Bugünleri…
Adı barışların küçücük alınlarındaki namlu izlerini unutma
Unutma ki
Yalan sözlerle, yanındaki sevgiliye giden harflerin
Zafer şarkılarına gitsin önce,
Unutma ki…

Zafer gelince
Dallarında çiçekler olan ağaçlarınla,
Nasılsa… 
Harflerin tümü dönecek sevdalına
Unutma ki
Adı barışlar,  büyüsün özgür topraklarında…
********

mh_ergin@hotmail.com