İbrahim AÇILAN
Yazı-Yorum
SEVDADAN BİR DAMLA VER
Sevdanın sunağına, canım sunmaya geldim,
Hüsn’ün güneşim oldu, mâh diye seni bildim,
Umudun volkanında köz olur, ben tüterim,
Sevdandan bir damla ver, onu umman ederim.
Gül,bülbüle yâr oldu, yeter, eyleme zulüm,
Gönder o gül kokunu, yeşersin hasret çölüm.
Vuslatın diyetini öz canımla öderim,
Sevdandan bir damla ver, onu umman ederim.
Bilmem, nasıl bağladın, azatsız kölen oldum,
Yollarım sana çıktı, fallarda seni buldum,
Yaşattın dört mevsimi, kâh yeşerdim, kâh soldum,
Çağır, ömür tahtımı viran eder, giderim,
Sevdandan bir damla ver, onu umman ederim.
Gel, gülşen gonca görsün, varsın lâl olsun bülbül,
Dalayım gözlerine, çözülürken en son tül,
Bırakma ellerimi, yüzüme son defa gül,
Gamzenden sun badeyi, biter derdim, kederim,
Sevdandan bir damla ver, onu umman ederim.
Çözme aşk zincirimi, hep yanında kalayım,
Sende sana bakayım, bende seni bulayım,
Saçlarını okşarken son uykuma dalayım,
İnkâr eyleme gülüm, kaderindir kaderim,
Sevdandan bir damla ver, onu umman ederim… #
