Süheyla DÖNMEZ

SATIRLARIM İSYANDA

Kime ne anlatsam nasıl duyursam sesimi,
Benim düşüncelerim en büyük zaferimdir.
Nasıl açıklasam incitmeden yürekleri,
Benim en son dileğim şiirlerimdir.
Yoğruldum acılarla, satırlarım isyanda!

Renklerle çevrili olan sahte dünyayı,
Siyah beyaz solukluğa çeviririm,
Açığa çıkarırım bilinmeyen sırları
Yıldırım gibi düştüğüm yeri yakarım
Yoğruldum acılarla satırlarım isyanda!

Bir ibretlik hikâyenin öyküsü,
Alır götürür beni onun sürgüsü,
Bir serüvendir sanki doğanın döngüsü
Bunlar nazımlarımın en güzel süsü
Yoğruldum acılarla satırlarım isyanda!

Kanguru kesesinde taşır ya yavrusunu,
Ben ise şiirlerime Yürek kesemde taşıyorum
Çiçekler geceleri açar ya teker teker,
Ben ise o vakitler mısralarımla ağlıyorum
Yoğruldum acılarla satırlarım isyanda!

Şairliği şair yapan duygulardır,
En içten düşünceler yüreğimde salınır…
Şiirleri şiir yapan acılardır,
Kalemimden dökülenler beni yaşatır…
Yoğruldum acılarla satırlarım isyanda!

Süheyla DöÖNMEZ