Süheyla DÖNMEZ
SENİ BULUR
O lahza insana kendisi olur kâfi…
Hayatı yaşamak varken acısız,
Aşklar bulur saklandığın yelkenlini.
Zamanı gelince göçmen kuşlar,
Sürü halinde uçar ve uçar…
Kanat çırparken Azrail bulur seni,
Sıyrılır ruhun bedeninden…
Seni bulur alır götürür sevinçlerden…
Yeter artık ağlama gül gayrı.
Kalpler bir olsa da bedenler ayrı.
Hele isyanlar hepsinden acı.
Sitemler alır götürür senden seni.
Kaybedersen yönünü pusula bulur seni…
Yarışırlar her an küheylan kaçar,
Dağınık özlemler hiç durmaz coşar.
Yorgun yürekler aciz derbeder,
Kovalar peşinden tutamadığın sözler…
Yakalar bulur seni acılı ölümler…
Süheyla DÖNMEZ
#
