Sıra sizde...

Emir DOLUNAY

Her kışın bir ilkbaharı olduğu gibi herhüznün de bir mutluluğu olduğunu ve her hatanın da bir telafisi olduğunuöğrendim.

Gözlerimden akan her damlanın umutsuz olduğunu düşünmeye başlarken sonbahardayapraklarını dökmüş kuru ağacın bile tekrar yeşerme umudunun olduğunu gördüm.

Sakin bir akşamda yalnızlık hayallerini kurarken, gökyüzündeki kuşların birlikiçinde olan uyumlarını gördüm.

Sevgiden adım adım uzaklaşırken, angut kuşunun çiftlerinden birinin öldüğündediğerinin gözünü bile kırpmadan ölümü beklediğini gördüm.

Susmak istediğimde, sessizleştiğimde susanın hakkını yediklerini gördüm.

İnanların kulaklarını kapattıkları içinçocukların ölüm çığlıklarının duyulmadığını gördüm.

Konuşmak istediğime,sesimin kuru gürültüleriçinde kaybolduğunu gördüm.

Büyümek istediğimde zamanın çok hızlı geçtiğini anladım.

Çocukluğuma dönmek istediğimde yaşanacak çok şey olduğunu düşündüm.

Bu yaşıma geldim:
''Yaşanacak çok şey var hala'' dedim ama ömrün bir mevsimlik olduğunu gördüm.
 
Her geçen gün adaletsizlik zincirine bir halka ekleyen bu dünyada yaşarkenölümün gelmesini istedim. Öldüğümü düşündüğüm de ''Ya ben ne yaptım yoksakaçmakla bir halkada ben mi ekledim?'' dedim. Anladım ve yaşanacak çok şeyolduğunu yapılacak çok iş olduğunu ve o zinciri kırmak için kaçmayıp ta birlikolup bu mevsimin sonunda baharı yaşayacağımızı, birlikte kardeşlik kokanbahar çiçeklerini koklayacağımızı düşündüm.

Ve...

Ben artık söz verdim! Sıra sizde..!