RESULLER VE SON RESULÜN SÜNNETİ -III-
Sünnet denilince nedense ilk aklımıza gelen peygamber efendimizin(s.a.s)sarık,sakal gibi onun dış görüntüsünü,şeklini,şemalini yansıtan tarafı aklımıza gelir.Bu dış görüntü olayı bir takım cemaat ve tarikatlar tarafındanda''-peygamberin sünneti budur''tarzında işlene işlene insanların bilinç altına sünnet kavramıda bu şekilde yerleşmiştir.
İslamda sünnet kavramını farklı algılayanlar olmuştur.Örnegin ,usülcülere göre,Peygamberden nakledilen söz,fiil ve takrirlerdir.Fıkıhçılara göreyse,bidatın karşısında ele alınıp,şer'i bir hükme delil olup olamıyacagına bakılması.Sünnetin lugat manalarından biride 'yol'anlamındadır,öncekilerin açtığı sonrakilerin takip ettiği yolada sünnet denir.Fazlurrahmanda sünneti kelime olarak 'çiğnenmiş yol'anlamında kullanır.Sünnet islam öncesi arap toplumlarında,bir kabilenin atalarınca tesis edilen örnek davranışı ifade etmek için kullanılmıştır.Demekki peygamberimizin izlediği yola sünnet diyebiliyorsak ve bu yolda çiğnenmiş bir yol ise o yoluda kendinden önceki peygamberler çiğnemiştir o da o geleneğin devam ettiricisi olmuştur.Devam ettikleri bu yol üzerindede mutlak surette bizlere örnek olmuşlardır.
''Ey inananlar!And olsunki,sizin için, Allaha ve ahiret gününe kavuşmayı umanlar ve Allahı çok anan kimseler için Rasulullah güzel örnektir'' (Ahzab 21)
Huda;Araplar tarafından deve kervanlarının başındaki kişiye taktıkları addır ki bu huda uçsuz bucaksız çöllerde deve kervanlarını kazasız belasız istenilen yere teslim ederlerdi.Kervanın nasıl hareket edeceğini nerede konaklayıp,konaklanmıyacağına o karar verir, herkesin canı ve malı ona emanet edilirdi.Onun sözünden çıkmak demek, çöllerde kaybolmak ve ölmek demekti.Kafilede olanlar onun şekli ve şemalinden çok hareketleriyle ilgilenirlerdi
Nasılki huda deve kervanlarına rehberlik ediyorsa peygamberlerde kendi ümmetlerini doğru yoldan ayırmadan,refaha,huzura,mutluluğa ulaştıracak,karanlıklardan aydınlığa çıkaracak ilahi hikmetlerle dolu bir rehberliğe sahiptirler.O'nların öğütleri ve uyarıları hep yanlış yola düşülmemesi veya doğru yola çekme işlemidir.
''İnsanlarla durumum şuna benzer;adamın biri ateş yakmış,ateş etrafını aydınlatınca kelebekler ve böcekler ateşe atlamaya başlamışlar,adam onları uzaklaştırmaya çalıştıkça başa çıkamamış ve kelebeklerle böcekler ateşe atlamaya devam etmişler.Bende sizi kuşağınızdan tutarak ateşe düşmekten korumaya çalışıyorum,sizler ise ateşe atlıyorsunuz.''(Buhari,26/2)
Peygamberlerin özünde ne var dersek bunları bir kaç maddede şöyle sıralıya biliriz
* Kesinlikle yalan konuşmazlardı,yaşadıkları toplumda doğru sözlülükleri tasdik edilmiştir
* Yaptıkları işten ücret istemezler,yaptıklarını Allah rızası için yaparlar.(Fi sebilillah)
* Temiz bir ahlak sahibidirler.
* Güvenilir insanlardır.(El emin)
Kısaca özünde yukarıdaki maddeleri barındıran peygamberler bu özellikleriyle beraber hayatları boyunca da şunlar için mücadele etmişlerdir.
* Şirk toplumunu tevhid toplumuna çevirme.
* Adaletsizliğin giderilmesi.
* İnsanların kölelikten kurtarılıp özgürleştirilmesi
Sonuç olarak ;Bunca peygamberin izlediği yolda (sırati mustakim), kendileride örnek alınacak bir model oluşturmuşlardır.Bizlere düşen ise bu yoldan ayrılmamak ve bu modelleri takip etmektir.
#