İbrahim AÇILAN
Yazı-Yorum
ŞİİRLERİM
Beyitlerde gözyaşım, dörtlüklerde elemim,
Onlarla gün yüzüne çıkar sevda âlemim.
Gülzârdaki bülbülün sözüdür şiirlerim,
Gönlümdeki volkanın közüdür şiirlerim.
Bülbülü râm eyleyen melâli arıyorum,
Cânânın kaşındaki hilâli arıyorum,
Çölümdeki Leylâ’nın yüzüdür şiirlerim,
Gönlümdeki volkanın közüdür şiirlerim.
Cânân bende ben oldu, ben cânân olamadım,
Bir damla sevda olup gönlüne dolamadım,
Öz canı adayacak sunağı bulamadım.
Özümde özge cânın özüdür şiirlerim,
Gönlümdeki volkanın közüdür şiirlerim.
Kaçıncı cemre düştü gönlümün ayazına,
“Of” dedim mi, söyle yâr, sitemine, nazına,
Süremedim yüzümü yollarının tozuna.
Cânân seyrangâhının izidir şiirlerim,
Gönlümdeki volkanın közüdür şiirlerim.
Ne Şirin’de hakikat, ne Aslı’da sefa var,
Mâh cemâlde bin sitem, servi boyda cefa var,
Elemim sadık bana, kalemimde vefa var.
Alnımda silinmeyen yazıdır şiirlerim,
Gönlümdeki volkanın közüdür şiirlerim.
İstemem, gelme artık, sen beni bana bırak,
Bak, son dal da kırıldı, düşüyor en son yaprak,
Çözüldü gurup tülü, el eder kara toprak.
Sevda külliyatımın cüzüdür şiirlerim,
Gönlümdeki volkanın közüdür şiirlerim.
İbrahim AÇILAN
#
